ความคิดเห็นของอดีตผู้บริหาร

ความคิดเห็นของอดีตผู้บริหาร และศิษย์เก่า มหาวิทยาลัยราชภัฏหมู่บ้านจอมบึง

การจัดการศึกษาสายครูจะต้องมีความเข้มแข็ง และมีจิตวิญญาณในความเป็นครู เพราะครูเป็นวิชาชีพชั้นสูง ดังนั้นสาขาใดก็ตามที่เป็นครูจะต้องอยู่ครุศาสตร์ เพราะครุศาสตร์มีหน้าที่ผลิตครู และการที่จะมีการเปลี่ยนแปลงให้นักศึกษาบางสาขาวิชาที่อยู่คณะครุศาสตร์ย้ายไปอยู่คณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี และคณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ซึ่งนักศึกษาเหล่านี้เรียนสายครูแต่ให้ไปอยู่คณะอื่นคงไม่เหมาะสมนัก ก็เข้าใจนะว่านักศึกษาแต่ละสาขาวิชาส่วนมากจะเรียนวิชาเอกมากกว่าวิชาความเป็นครู แต่เราจะเอาตรงนั้นมาตัดสินไม่ได้ เพราะวิชาชีพครูจะฝังลึกอยู่ในจิตวิญญาณของนักศึกษาที่ต้องการเรียนคณะครุศาสตร์แล้วจะมาเป็นครู

ถ้าย้อนถึงแต่ก่อนมหาวิทยาลัยของเราเป็นวิทยาลัยครู ซึ่งจัดการศึกษาเป็นภาควิชาต่อมาเมื่อมีความเจริญ การแข่งขันและความต้องการเข้ามาจึงเกิดคณะต่างๆขึ้น เพื่อผลิตบัณฑิต แต่คณะครุศาสตร์ก็ยังมีหน้าที่ผลิตครู โปรแกรมวิทยาศาสตร์ คณิตศาสตร์ คอมพิวเตอร์ จะอยู่คณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี อาจารย์ประจำเอกจะอยู่คณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี แต่ทางวิชาชีพครูครุศาสตร์ก็ดูแลให้ ภาษาไทยกับสังคมก็อยู่คณะมนุษย์ศาสตร์และสังคมศาสตร์ อาจารย์ประจำเอกก็อยู่คณะมนุษย์ศาสตร์และสังคมศาสตร์ คณะครุศาสตร์ก็ดูแลในวิชาชีพครู พูดง่ายๆก็คือมีการร่วมมือระหว่างคณะ ซึ่งคณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี ก็ผลิตทั้งคบ.ด้วย วทบ.ด้วย คณะมนุษย์ศาสตร์และสังคมศาสตร์ ก็ผลิตทั้ง คบ.ด้วย และ ศศบ.ด้วย ซึ่งจะไม่ลงลึกในด้านใดด้านหนึ่งจึงทำให้เกิดปัญหาด้านการบริหารจัดการ ดังนั้นเมื่อ 6-7 ปีที่แล้วจึงมีการโยกย้ายให้งานผลิตครูทั้งหมดให้ครุศาสตร์เป็นผู้ดำเนินการ แต่การเรียนการสอนในวิชาเอกก็ให้อาจารย์คณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี และคณะมนุษย์ศาสตร์และสังคมศาสตร์เป็นผู้ดูแล จึงต้องสอนด้วยการบูรณาการซึ่งการสอนแบบนี้ทำให้นักศึกษามีความสามารถทั้งการสอน ความสามารถในวิชาเอกของตนเอง

แต่การปรับเปลี่ยนในปัจจุบันกำลังดำเนินการอยู่นี้เป็นการปรับเปลี่ยนการกลับไปสู่ยุคสถาบันราชภัฏ ซึ่งสิ่งเหล่านี้เป็นอันตราย เนื่องจากนักศึกษาโดนดึงกลับไปคณะเดิม เหมือนตอนสถาบันราชภัฏจะทำให้ความลึกซึ้งในกระบวนการพัฒนาครู จะถูกแยกสลายผลเสียเกิดแก่ตัวนักศึกษาเพราะเคยเกิดมาแล้วเมื่อ 6-8 ปีก่อน

อดีตผู้บริหารและศิษย์เก่าต่างเห็นพ้องต้องกันว่านักศึกษาสายครูต้องอยู่คณะครุศาสตร์ แต่การจัดการเรียนการสอนก็ต้องจัดแบบบูรณาการคือขอความร่วมมือจากอาจารย์ที่เกี่ยวข้อง ถ้าอยู่ต่างคณะ และสิ่งสำคัญที่อดีตผู้บริหารไม่เห็นด้วยอย่างยิ่งคือ การให้อาจารย์แต่ละคณะมานั่งถกเถียงกันสร้างความรู้สึกที่ไม่ดีระหว่างคณะและมีการตัดสินด้วยการโหวดซึ่งอดีตผู้บริหารเห็นว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องงานวิชาการ ซึ่งการตัดสินด้วยวิธีนี้ไม่ดี ใครเขาทำกันการที่จะพัฒนามหาวิทยาลัยให้มีความเจริญก้าวหน้าต่อไปนั้นอาจารย์จะต้องมีการประสานและร่วมมือกันระหว่างคณะไม่ใช้มาทะเลาะกันเอง และให้ยึดนักศึกษาเป็นศูนย์กลาง และช่วยกันพัฒนามหาวิทยาลัยให้เจริญยิ่งขึ้น